چگونه فطرت، وجود خداوند را می یابد؟ تبیین باورهای بنیادین دینی در تربیت دینی - بخش هفتم
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۷۸۷۵۸
حمیدرضا آیت اللهی
تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آن ها به متربیان بگردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فطرت، تمایلاتی بالاتر از غریزه است که فقط انسانها دارند و نوعی تعالی جویانه است.
در گفتار قبل، نحوه آموزش حمد به متربی بیان شد. در این گفتار به این موضوع می پردازیم که چگونه فطرت، وجود خداوند را می یابد؟ برخی معتقدند خدا فطری است و فطرت ما دال بر وجود خداست. از طرف دیگر، سوالی که مطرح می شود این است که اگر خداشناسی فطری است پس چرا برخی مردم خدا را قبول ندارند؟ فطرت بالاتر از غریزه ای مثل مادری است. تمایلاتی بالاتر از غریزه است که فقط انسانها دارند و نوعی تعالی جویانه است. مثل زیبایی شناسی، کمال طلبی، جاودانگی.
یکی از امور فطری، احساس وابستگی تام انسان به موجودی فراتر از خودش است. این نوع احساس در انسان، پرستش را بوجود می آورد.
یکی از امور فطری، احساس وابستگی تام انسان به موجودی فراتر از خودش است. این نوع احساس در انسان، پرستش را بوجود می آورد. بت پرست بر اساس این احساس فطری، بت را می پرستد. بی دین نیز نوعی تمایل به یک کمال ورای خودش دارد و حتی پوچگرا احساس می کند نسبت به پوچی مسئولیت دارد و نوعی سرسپردگی نسبت به آن دارد.
تمایل، فطری است ولی فرد می تواند مصداق آن را به اشتباه پی ببرد.
تمایل، فطری است ولی فرد می تواند مصداق آن را به اشتباه پی ببرد مثل کمال گرایی که می تواند مصداق نادرستی داشته باشد.
فطری بودن خداشناسی به معنای تمایل به خداوند است نه یافتن خود خداوند.
فطری بودن خداشناسی به معنای تمایل به خداوند است نه یافتن خود خداوند با ویژگی هایی که ادیان می گویند. پیامبران برای پاسخ و احیای این تمایل فطری و نشان دادن مصداق آن آمده اند.
پیامبران برای پاسخ و احیای این تمایل فطری و نشان دادن مصداق آن آمده اند.
ادامه دارد.
انتهای پیام/
از شما صاحبنظر گرامی در حوزه تعلیم و تربیت هم دعوت می کنیم، از نویسندگان، ممیزان و اعضای هیئت تحریریه پنجره تربیت باشید. برای ارسال مطالب و عضویت در هیئت تحریریه، از طریق ایمیل FarsPanjarehTarbiat@gmail.com مکاتبه فرمائید.
منبع: فارس
کلیدواژه: باورهای بنیادین دینی فطرت آموزه های اسلام نظام تربیتی دینی مصداق آن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۷۸۷۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقش مهم معلمان در تعلیم و تربیت
.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان تهران؛ خطیب نمازجمعه شهرستان پردیس گفت: حضرت آیت الله جوادی آملی در سخنان خود میفرمایند: اینکه پیامبر گرامی اسلام (صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: «صراط از مو باریکتر است»، یعنی تشخیص وظیفه و این که بدانیم خدا از ما چه میخواهد؛ شناخت این وظیفه بسیار ظریف و لطیف است و تا زمانی که ما ندانیم خداوند از ما چه میخواهد، نمیتوانیم به وظیفهمان عمل کنیم.
وی افزود: آیا اخلاقی که من دارم، همان است که خداوند متعال از من انتظار دارد، آیا نمازی که میخوانم، معنویتی که دارم، تدریسی که دارم، سخنرانی و فعالیتهایی که در مدرسه و مسجد و محل مأموریت دارم، همانی است که امام زمان (عجلاللهتعالیفرجه) از من میخواهد؟
حجت الاسلام حسینی در ادامه گفت: معلم باید سه ویژگی مهم را دارا باشد که عبارتند از: معلمی به معنای تعلیمدهنده علم؛ و مربی بودن: یعنی معلم فقط یک آموزگار نیست و رسالت او تنها آموزش یک سری اصطلاحات علمی نیست، بلکه او باید سمت تربیتی داشته باشد، یعنی استعدادها و ظرفیتهای شاگردانش را در مسیر کمال به فعلیت تبدیل کند.
وی افزود: و معلم باید پدر و مادر باشد برای شاگردانش، داشتن عاطفه، رحمت، محبت، دغدغه مندی. مربی باید متربی را اهل خود و مانند بچههای خودش بداند و مانند فرزندش دغدغه تربیت آنها را داشته باشد.